Neurobik zwany również Mindfitness lub bardziej znajomo Trening Intelektualny, lub mniej znajomo i mniej zrozumiale - Strategie Metakognitywne. Ta formuła neuroterapii jest dedykowana dla dzieci, młodzieży i dorosłych w problemach związanych z uczeniem się, czytaniem i zapamiętywaniem.

 Szczególnie zaś:

• dysleksji,tj.specyficznych zaburzeń czynności czytania i pisania u osoby, która nie ma zaburzeń widzenia ani upośledzenia innych funkcji intelektualnych, również w kontekście:

                                   dysortografii

                                   dysgrafii

• dyskalkulii (problemy z matematyką). W tym miejscu warto odróżnić trudności zwykłe pojawiające się w nauce matematyki w sposob naturalny od trudności specyficznych, z ktorymi dziecko poradzic sobie nie może i one są przyczyną dziecięcych niepowodzeń. Głównym sposobem uczenia się matematyki jest rozwiązywanie zadan. Jest to źródło wszelkich doświadczeń zwiazanych z "królową nauk". Można powiedzieć, że bez rozwiązywania zadań nie można nauczyć się matematyki. A rozwiązywanie zadań, to pokonywanie trudności, która stanowi integralną część procesu uczenia się matematyki. Ważnym jest aby dzieci rozpoczynające naukę w szkole miały ukształtowane nawyki racjonalnego zachowania się w sytuacjach pełnych utrudnień i sytuacjach nasyconych dużą dozą emocji. Tak, aby mimo narastających napięć potrafiły rozwiązywać zadania. Dzieci o obniżonej zdolności do integrowania czynności percepcyjnych i motorycznych oraz logicznych mają z tym szczególny problem. Mimo, że wkładają w te czynnosci wiele wysiłku, są  upominane i źle oceniane. Zaś zaburzone procesy kodowania i dekodowania informacji nie pozwalają im pojąć sensu zadan matematycznych i dlatego zakres ich doświadczeńi matematycznych i logicznych jest zbyt ubogi. Oznacza to poważne zaburzenie procesu uczenia się matematyki. 

 Nasze ćwiczenia, opracowane w formie własnych programów komputerowych, angażują wszystkie analizatory zmysłowe, koncentrację uwagi, procesy myślowe, skojarzeniowe, wyobraźnię , myślenie twórcze oraz pamięć świeżą.

 Podstawowe efekty treningu to:

• nabranie pewności siebie w sytuacjach ekspozycji (ustne odpowiedzi, sprawdziany, egzaminy, i.t.p)
• podwyższenie samooceny i wiary we własne umiejetności,
• usprawnienie koncentracji i podzielności uwagi,
• przyśpieszenie tempa pracy umysłowej a w efekcie szybsze myślenie, rozwiązywanie problemów, zapamiętywanie,
• posługiwanie się technikami pamięciowymi, umożliwiającymi szybkie i skuteczne przyswajanie wiedzy,
• zmniejszanie oraz stopniowe eliminowanie zaburzeń w zakresie poszczególnych funkcji intelektualnych takich jak: funkcja wzrokowa, ruchowa, słuchowa oraz ich współpraca,
• usprawnienie procesu czytania w oparciu o techniki szybszego czytania,
• łatwiejsza nauka języków obcych,
• wdrożenie do notowania nielinearnego.

 Z naszej wieloletniej praktyki wynika, że osiągane wyniki zależą od kilku czyników:

•             systematyczności (2 do 4 godzin lekcyjnych tygodniowo)
•             zangażowania intelektualnego (chęć do pracy)
•             wsparcia dodatkowymi terapiami;     jeżeli zauważamy szczególną trudność w realizowaniu zadań w trakcie sesji                                                                                                     Neurobiku, wówczas zalecamy przeprowadzenie badania EEG i na podstawie wyników, sugerujemy podjęcie                                                                                                                                                            dodatkowych terapii.

Opracowane przez nas ćwiczenia stanowią intensywną stymulację wszystkich struktur mózgowych. Każde ćwiczenie, generowane przez komputer, zmusza trenującego do zaangażowania jednocześnie kilku ośrodków, a szczególnie kory mózgowej. Np. ćwiczenie „Rachmistrz” ma na celu rozwój myślenia abstrakcyjnego, przyspieszenie przebiegu procesów myślowych oraz usprawnienie koncentracji uwagi. Do tego angażuje do pracy funkcje wzrokową oraz słuchową. Dochodzi zatem do jednoczesnego uaktywnienia dużych obszarów kory mózgowej , gdzie impulsy napływające z poszczególnych ośrodków ulegają zsynchronizowaniu po to, aby trenujący wykonał konkretne ćwiczenie. Pozostałe ćwiczenia opierają się na podobnej zasadzie wieloaspektowej stymulacji struktur intelektualnych. Systematyczne powtarzanie konkretnych schematów myslowych powoduje wręcz powstawanie nowych połączen neuronalnych pomiędzy poszczególnymi ośrodkami, które są wykorzystywane na co dzień w pracy intelektualnej.   

   W aspekcie „szybszego czytania” bazujemy na aktualnej wiedzy dotyczącej procesów czytania i realizujemy własną koncepcję treningu, która pozwala na osiągnięcie realnego tempa czytania ze zrozumieniem deno i konotacyjnym na poziomie 800 - 1000 słów na minutę. Oczywistym faktem jest jednak, że osiągana prędkość wynika z zaangażowania ćwiczącego i jego indywidualnych predyspozycji oraz sprawności językowej. Dla pokonania fizjologicznych i psychologicznych barier ograniczających tempo czytania został wydzielony odrębny blok ćwiczeniowy, bazujący na umiejętnościach usprawnianych w ramach bloku technik pamięciowych. Zmiana tempa czytania i sposobu pracy z tekstem wymaga systematyczności i bezpośredniego zdobywanych umiejętności  na codzienny warsztat pracy.                        

  Efektem naszego treningu jest także umiejętność strukturalnego sporządzania notatek określana potocznie jako „notowanie nielinearne”. Uporządkowanie informacji i ułożenie ich w logiczny schemat przyczynowo-skutkowy owocuje takim skatalogowaniem informacji w grupy, że odtwarzając jedną z danej grupy potrafimy dotrzeć do innej.Tak zwane mapy pojęć, mapy logiczne albo mapy myśli pomagają wyrazić nasze myśli i słowa przekształcając je w  ułatwiające zapamiętanie obrazy. Kreślenie map poznawczych(termin używany juz w latach 90-tych w wielu książkach Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych) pomaga trenującym nadać porządek posiadanej lub nowo zdobywanej wiedzy. Chodzi w nim o wizualne i graficzne przedstawienie związków między pojęciami lub sądami. Z wyglądu mapa poznawcza to zbior kół, kwadratów, trójkątów, wielokątoów itd., połączonych liniami lub strzalkami. W sensie tresciowym mapa zawiera informacje slowne wpisane w figury lub pomiędzy tak, by powstal schemat pojeć i powiązań między nimi. Taka mapa ma ukazac, jak dane zagadnienie można zaprezentować wizualnie(nie korzystając z prezentacji w Power Point ). Mapie nadac mozna kilka roznych form. Czasami mowi się o mapach logicznych, ponieważ naprowadzają na słowa i pojęcia kluczowe, dzięki ktorym łatwiej nie tylko robic notatki, ale myśleć, uczyć się i zapamiętywać. Kreślenie notatek nielinearnych dostarcza sposobności do przetwarzania informacji na wyższym poziomie myślenia.

    Abstrahując od róznych metod, technik i sposobów uczenia się  nalezy powiedzieć , że pojawia się coraz więcej dowodów na potwierdzenie koncepcji- to co nieużywane ulega zanikowi. „Ćwiczenie” mózgu jest oczywiście codzienną czynnością w naszym życiu. Wykorzystywanie mózgu w nietypowy sposób może sprzyjać tworzeniu się nowych połączeń w sieciach neuronowych mózgu. Poszukiwanie rozwiązań różnych rodzajów problemów uruchomia odmienne rodzaje procesów myślowych. Nauczanie i uczenie się dotyczy ludzi w każdym wieku i wymaga zarówno wiedzy kulturowej w różnych dziedzinach, jak i umiejętności emocjonalnych, społecznych, komunikacyjnych oraz motorycznych. Neurobiologiczne koncepcje i odkrycia mają potencjalne znaczenie dla wszystkich tych dziedzin, ale publikacje badań nad mózgiem w tych sferach nadal należą do nielicznych. Neurobiologia dostarcza dowodów na rzecz metod uczenia się, które znacznie wykraczają poza proste uczenie mechaniczne, wielokrotne powtarzanie, uczenie się. Szczególnie cenne jest tworzenie wyobrażeń wzrokowych polegajacych na „widzeniu za pomocą wewnętrznego oka umysłu”. Ile mebli masz w swoim pokoju? Aby udzielić odpowiedzi na to pytanie, większość ludzi zamyka oczy i wizualizuje pokój w swojej głowie i liczy meble. Tworzenie wyobrażeń wzrokowych, czyli wizualizacja, jest metodą skuteczną – większość ludzi potrafi rzeczywiście kontrolować oko swojego umysłu i użyć go do rozglądania się po swoim pokoju. Techniki neuroobrazowania pozwolą dużo lepiej zrozumieć mózgowe podłoże wyobrażeniowego uczenia się i pamięci. Badania przeprowadzone przez  zespól badawczy z Uniwersytetu Harvarda ujawniły, ze, gdy wyobrażamy sobie jakiś obiekt, aktywne są przynajmniej 2/3 tych obszarów mózgu, które uczestniczą w faktycznym widzeniu tego samego obiektu. Umysłowe obrazy przedmiotów i zdarzeń mogą więc angażować dużą część tych samych procesów przetwarzania, które zachodzą w czasie odpowiadającego im doświadczenia percepcyjnego. Jak jednak wytłumaczyć odkrycie, ze konkretne pojęcia są łatwiejsze do zapamiętania niż abstrakcyjne. Badania neuroobrazowe ujawniły różnice w układach nerwowych, które lezą u podłoża pamięci do materiału o różnym stopniu wyobrażalności. Ogólnie rzecz biorąc, podczas wyobrażeniowego uczenia się konkretnych pojęć zaangażowanie wzrokowych obszarów mózgu jest większe niż w trakcie uczenia się pojęć abstrakcyjnych. W naszej terapii Neurobik szczególny nacisk kładziemy na ten typ uczenia się.

I jeszce jedno na koniec nie zapominajmy o ruchu. Pozytywne skutki ćwiczen obserwuje się w każdym wieku. Zwiększając zdolność komórek krwi do absorbowania tlenu, poprawiamy nie tylko funkcjonowanie mięśni, płuc i serca, lecz także mózgu.